آشنایی با باشگاه آرسنال
باشگاه فوتبال آرسنال (Club Arsenal Footbal) یکی از باشگاههای حرفهای فوتبال انگلیس است که در شمال لندن واقع شده. هدایت این تیم را در حال حاضر آرسن ونگر فرانسوی بر عهده دارد. آرسنال
نویسنده: امیر بهنام
گزارشی از باشگاه آرسنال تا سال 1390.
لقب:
توپچیها
بنیانگذاری:
1886
ورزشگاه:
هایبری (قدیم)، استادیوم امارات (جدید)
گنجایش:
60،000
مدیرعامل:
پیتر هیلوود
سرمربی:
ارسن ونگر
آرسنال در یک نگاه
باشگاه فوتبال آرسنال در سال 1886 در محله وول ویچ واقع در جنوب شرقی لندن شکل گرفت. پس از انتقال باشگاه به هایبری واقع در شمال لندن در سال 1914، آرسنال به عنوان نام تیم آنها برگزیده شد. باشگاه لندنی در سال 1891 حرفهای شد و در سال 1904 به دسته یک راه یافت. توپچیها تا انتهای فصل 2004-5، 79 فصل متوالی در لیگ یک و لیگ برتر حضور داشته و موفق به کسب 13 قهرمانی شدهاند. آنها با جرج گراهام 6 جام مهم را در نه سال (1968-87 تا 1994-95) فتح کردند. در سال 1996، آرسن ونگر فرانسوی هدایت توپچیها را به عهده گرفت. در کنار او آرسنال توانست به سه عنوان قهرمانی در سالهای 1998، 2002 و 2004 دست یابد. آرسنال فصل 2005-06 توانست با انجام بازیهای درخشان به فینال جام باشگاههای اروپا راه یابد، اما مغلوب بارسلونا شد و به عنوان نایب قهرمانی این جام رضایت داد.تاریخچه:
شهر زیبا و صنعتی لندن، از جمله شهرهای متمدن و قدیمی اروپا به شمار میآید و مردم این شهر همواره به ورزش فوتبال علاقه فراوانی دارند. از این رو تیمهای زیادی در این شهر به وجود آمدند. یکی از این تیمها، تیم پرافتخار آرسنال است.با 1 قهرمانی لیگ قهرمانان 2 قهرمانی لیگ و 13 جام حذفی آرسنال را باید یکی از نامهای بزرگ در فوتبال انگلیس و اروپا به شمار آورد. در این ادعا هیچ شکی وجود ندارد.
داستان زندگی آرسنال در سال 1886 و با نام باشگاه دایال اسکوئر آغاز شد، تیمی متعلق به کارخانه اسلحهسازی سلطنتی در جنوب شهر لندن. از همان زمان لقب تفنگداران «The Gunners» به این تیم اطلاق شد، اما مدتی بعد نام تیم وولویچ اف سی آرسنال، تغییر یافت. تیم در سال 1891 حرفهای شد و 2 سال بعد به لیگ انگلیس پیوست.
در سال 1904 آرسنال به دسته اول لیگ راه یافت، اما نتوانست در این دسته باقی بماند.
در فصل 1913-14 باشگاه به حاشیه شمال رودخانه تایمز و منطقه هایبری تغییر مکان یافت و نام آن به آرسنال تغییر پیدا کرد. نامی که امروز نیز علاقهمندان فوتبال، تفنگداران را به آن میشناسند.
در سال 1919 آرسنال بار دیگر به دسته اول بازگشت و تاکنون موفق شده خود را حفظ کند. این رکوردیست که هنوز در فوتبال انگلیس دست نخورده باقی مانده است و هر سال به قدمت آن افزوده میشود. 6 سال بعد دومین اتفاق مهم پس از صعود به دسته اول برای آرسنال اتفاق افتاد. در سال 1925 هربرت چاپمن به سمت مربیگری آرسنال منصوب شد و اولین دوره بزرگی را برای این تیم لندنی به ارمغان آورد.
چاپمن که پیش از آن تیم هادرزفیلد تاون را به 3 قهرمانی پیاپی در لیگ رسانده بود، این عملکرد درخشان را در آرسنال تکرار کرد. پس از قهرمانی در جام حذفی در سال 1930 که با فتح لیگ در 12 ماه بعد پیگیری شد، آرسنال با رکورد هادرزفیلد برابری کرد. چرا که قهرمانی در سالهای 1933 تا 1935 نیز به دست آمد. بجز این افتخارات چاپمن انقلابی تاکتیکی را در آرسنال و لیگ انگلیس با استفاده از سیستم W-M به وجود آورد. مرگ این مرد بزرگ در سال 1934 آرسنال را بهت زده نمود و به هرحال جرج آلیسون جای او را پر کرد.
در زمان مربیگری آلیسون و با حضور مهاجمی چون «تد دراکی» درسالهای 1936 و 1938 به ترتیب جام حذفی و لیگ فتح شد و پس از جنگ جهانی دوم 2 عنوان دیگر در سالهای 1948 و 1953 نصیب آرسنال شد که دومی با تفاضل گل بهتر نسبت به پرستون نورثاند به دست آمد. به علاوه جام حذفی 1950 نیز به افتخارات سرخپوشها افزوده شد. آرسنال تاکنون 12 بار قهرمان جام قهرمانان انگلیس نیز شده است.
پس از نیم دهه سکون، بار دیگر در زمان «برتی میروند» اوجگیری آرسنال آغاز شد . لندنیها در سال 1970 (5 سال پس از انتخاب می) جام بین شهرهای فیزر کاپ که در ابتدا جام یوفا با این نام برگزار میشد را فتح کردند. یک فصل بعد آرسنال لیگ و جام حذفی را تواماً به دست آورد، اما دوباره دوران رخوت فرا رسید و تمام تلاش تیم تا پایان این دهه یک قهرمانی جام حذفی 1979 آن هم با پیروزی دلچسب برمنچستر یونایتد را به همراه داشت.
سرانجام در اوایل دهه جدید سران و مسئولان باشگاه آرسنال با ساخت یک استادیوم بزرگتر و دارای امکانات بیشتر نسبت به هایبری موافقت کردند و مقدمات آن را بر پا نمودند. آرسنال این ورزشگاه را با مشارکت شرکت هواپیمایی امارات ساخت.
8 سال انتظار دیگر آرسنالیها، آغاز دوران طلایی دیگری را این بار به رهبری جرج گراهام به همراه داشت. قهرمانی جام اتحادیه با پیروزی بر لیورپول حاصل شد. اما یک پیروزی احساسیتر با گل دقیقه آخر مایکل توماس در آنفیلد، پیروزی دو بر صفر) دیگری را برای آرسنال به ارمغان آورد تا آنها در آخرین لحظه قهرمانی لیگ در سال 1989 را از لیورپول بربایند. تیم گراهام در سال 91 قهرمان لیگ، در سال 93 دو جام و در سال 94 قهرمان جام یوفا شد.
توپچیها:
بعد از جدایی گراهام، آرسن ونگر رهبری آرسنال را در آستانه قرن جدید پذیرفت.مرد فرانسوی با آوردن ستارگان متعدد بینالمللی و از جمله هموطنانش امانوئل پتی، پاتریک ویه را و تیهری آنری به هایبری، از سال 2000 به بعد 6 قهرمانی را نصیب باشگاه کرد.
آرسنال در این چند سال اخیر با درخشش ستارگان انگلیسی خود همچون دیوید سیمن (دروازهبان افسانهای آرسنال و تیم ملی انگلیس)، تونی آدامز(مدافع مستحکم آرسنال و انگلیس)، دیوید پلات (گلزن بزرگ فوتبال انگلیس)، یان رایت (گلزن سیه چرده تیم ملی انگلیس) و ستارگان خارجی مانند دنیس برگکمپ و مارک اورمارس (هلند)، پاتریک ویرا، امانوئل پتی، سیلوین ویلتورد، تیری آنری، نیکولاس آنلکا و رابرت پیرس (فرانسه)، فردریک لیونبرگ (سوئد) در میادین مختلف انگلیس و اروپایی درخشیده است.
تاکنون مردان ونگر به رغم شایستگی نتوانستهاند در رقابتهای حرفهای اروپا موفق باشند. تیم صاحب سبک ونگر در این سالها تنها به یک فینالیست بودن جام برندگان اروپا در سال 2006 دلخوش کرده است.
منبع مقاله :
بهنام، امیر؛ (1390)، باشگاههای برتر فوتبال ایران و جهان، تهران: انتشارات پاسارگاد، چاپ اول.
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}